Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2017

ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟ ΦΙΑΣΚΟ ΜΕ ΘΥΜΑ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΜΑΣ ΘΕΜΑΤΑ


Η επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου που, ή δεν έπρεπε να γίνει ή, αφού έγινε, έπρεπε να επιβληθούν αυστηροί διπλωματικοί κανόνες.

Στην Ελλάδα, παρά τα όποια προβλήματα εσωτερικής συνεννόησης μας ταλαιπωρούν, οι πολιτικές δυνάμεις, ομόφωνα σχεδόν, υποστηρίζουν, για αρκετά χρόνια τώρα, ταυτόσημες θέσεις σε ό,τι αφορά στην εθνική κυριαρχία και την εδαφική μας ακεραιότητα και αυτό είναι καλό.

Και όμως, καταφέραμε να γελοιοποιηθούμε διεθνώς αλλά και εντός της χώρας, μετατρέποντας τη συνήθη, «κεκλεισμένων των θυρών» διπλωματική διαδικασία σε τηλεοπτικό θέαμα, ότι δηλαδή ήθελε ο πολιτικό τραυματισμένος και απομονωμένος δικτάτορας - «σουλτάνος» για να παίξει το παιχνίδι του μέσα στο γήπεδό μας, καταπατώντας τις διεθνείς συνθήκες και το διεθνές δίκαιο και, ταυτόχρονα, διαπράττοντας την ύβρη να μας δίνει μαθήματα δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Τι προκάλεσε όμως αυτή την τεράστια αστοχία μας και πώς θα μπορούσε να προληφθεί;; Όπως θα μας πει ένας διπλωμάτης σε εισαγωγικό βαθμό, πριν οριστικοποιηθεί η πρόσκληση, συμφωνείται η ατζέντα των θεμάτων προς συζήτηση καθώς και το πρωτόκολλο της επίσκεψης και δεσμεύονται και οι δύο πλευρές να το τηρήσουν. Τοσούτο μάλλον, με δεδομένη την παραδοσιακή «ντελμπισιά» (η λέξη είναι τούρκικη) της γείτονος χώρας. Εάν δεν εξασφαλιστούν πλήρως αυτές οι προϋποθέσεις, απλά δεν γίνεται επίσκεψη. Δεν αρκεί να λέμε ότι τους τα είπαμε. Ζητούμε και παίρνουμε ρητή δέσμευση

Αν πάλι ο πρόεδρος Ερντογάν δεσμεύτηκε αλλά δεν κράτησε τον λόγο του υπάρχουν άλλες διαδικασίες τις οποίες γνωρίζουν οι διπλωμάτες. Η μη τήρηση αυτών των κανόνων εκ μέρους της Κυβέρνησης (πράγμα που δεν μας ξεκαθάρισαν ποτέ) προδίδει πρωτοφανή και επικίνδυνη προχειρότητα και ανικανότητα..

Ένα ‘άλλο θανάσιμο λάθος ήταν η  Συνέντευξη του Ερντογάν με τον Αλέξη Παπαχελά που βγήκε στον αέρα πριν αρχίσει η επίσκεψη δίνοντας βήμα στον επισκέπτη που, μη σεβόμενος το πρωτόκολλο, δυναμίτισε την όλη διαδικασία, αναγκάζοντας τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό να αμύνονται μπροστά στον τηλεοπτικό φακό.

Η ευθύνη του Παπαχελά και του προϊσταμένου του Γιάννη Αλαφούζου είναι, εν προκειμένω τεράστια. Δεν ξεπουλάμε τα εθνικά μας δικαιώματα για λίγη παραπάνω τηλεθέαση. Το επιχείρημα περί ελευθερίας του τύπου είναι εντελώς άκυρο. Για θέματα υψίστης εθνικής σημασίας δεν ισχύει. Σε όλες τις δημοκρατικές χώρες μάλιστα, σε τέτοιες περιπτώσεις, η Κυβέρνηση εκδίδει εμπιστευτική «οδηγία» στα ΜΜΕ (το εξωτερικό το λένε “
press advice”) για τον σωστό χειρισμό αυτών των θεμάτων. Το έκανε αυτό η Κυβέρνηση;. Αν όχι, η παράλειψη είναι σοβαρή.

Το τι γράφτηκε και το πώς σχολιάστηκαν όλα αυτά, κατόπιν εορτής, στα  ελληνικά αλλά και τα τουρκικά μέσα επικοινωνίας (στην Τουρκία γράφουν ό,τι τους υπαγορεύσουν) έχει ελάχιστη σημασία. Συνήθως, όπως και τώρα, όλα σχολιάζονται ανάλογα με την οπτική του μέσου μαζικής επικοινωνίας, του κόμματος στο οποίο πρόσκειται με βάση μικροκομματικά κριτήρια και τα συμφέροντα που το κατευθύνουν. (Δείτε τα πρωτοσέλιδα δυο μόνον  εφημερίδων και θα πειστείτε). 

Το κακό πάντως, έγινε και ας μας γίνει μάθημα πράγμα για το οποίο δεν αισιοδοξώ. Είμαστε φαίνεται καταδικασμένοι να επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη και με τις ίδιες ολέθριες συνέπειες..

 
 


Τρίτη 5 Δεκεμβρίου 2017

ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ Ή «ΤΡΥΠΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ»;

Ο δημοκρατικός προοδευτικός λαός μίλησε. Προσερχόμενος μαζικά στα εκλογικά τμήματα στις 12 και 19 του Νοέμβρη εξέφρασε την ισχυρή βούλησή του να ανασυνταχθεί και να παίξει ουσιαστικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα της χώρας.
 
Δεν ανέχεται πια το άχαρο  δίλημμα να επιλέγει…

Από τη μια, την παρούσα συντηρητική κυβέρνηση με αριστερή «λεοντή» και ακροδεξιό συνεταίρο, με αποδεδειγμένη ασυνέπεια και ανικανότητα που, για να κρατηθεί στην εξουσία, αναλίσκεται και μας αναλώνει σε ανούσια και γελοία επικοινωνιακά παιχνίδια.

Από την άλλη, την αξιωματική αντιπολίτευση, που δεν έχει αλλάξει από τον παλιό κακό εαυτό της (την ίδια που μας οδήγησε στη χρεοκοπία την πενταετία 2004 – 2009), με την ίδια συνταγή με μόνη προφανή στρατηγική την επανακατάκτηση της εξουσίας.
 
Προφανώς, ο κεντροαριστερός πολιτικός χώρος του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της σοσιαλδημοκρατίας και των προοδευτικών κινήσεων διαδήλωσε  τη βούλησή  του να συμπορευτεί δυναμικά ιδρύοντας τον ενιαίο φορέα  «ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ» καταγράφοντας μάλιστα  εντυπωσιακή δημοσκοπική άνοδο.

Αυτό είναι το πρώτο σημαντικό αριθμητικό βήμα που όμως δεν αρκεί. Για να γίνει ουσιαστικό Κίνημα πρέπει απαραιτήτως να αποκτήσει και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του. Αλλιώς δεν θα μπορέσει να προσελκύσει και να εντάξει οργανωτικά όλα τα  απογοητευμένα και αποστασιοποιημένα στελέχη και μέλη που παραμένουν άστεγα ή έχουν εκφραστεί με άστοχες μετακινήσεις και βεβαίως τη νεολαία που παραμένει στο περιθώριο δύσπιστη και χωρίς προσανατολισμό.

Το πρώτο και σημαντικότερο ποιοτικό στοιχείο είναι  η ύπαρξη ξεκάθαρης ιδεολογικής ταυτότητας και πολιτικών στόχων που δεσμεύουν όλους όσους συμμετέχουν στο εγχείρημα.
Χωρίς αυτό, ματαιοπονούμε.

Τα Κινήματα δεν διαμορφώνονται με ένα απλό άθροισμα ετεροθαλών ατόμων και συγκόλληση παραγόντων, ομάδων και μελών που στερούνται ιδεολογικής ομοιογένειας και ακόμα χειρότερο, με φθαρμένα υλικά. Μετά από όσα έχουν συμβεί, οι πολίτες δεν πείθονται. Απαιτούν αλήθειες και ξεκάθαρες δεσμεύσεις.
 
Βασική και αδιαπραγμάτευτη θέση του «Κινήματος Αλλαγής» πρέπει να είναι η απόλυτη ταύτιση πολιτικής και ηθικής. Οφείλουμε να πούμε στον λαό όλη την αλήθεια, ιδιαίτερα εκείνην που μας αφορά και να απαιτήσουμε να κάμουν και οι άλλοι το ίδιο.
 
Τα κόμματα μας λένε ΤΙ ΘΑ κάνουν αλλά δεν μας λένε ΠΩΣ, τι θα στοιχίσει και από πού θα προέλθουν τα χρήματα. Άλλο που , αφού εκλεγούν, ξεχνούν και το τι.  Οι δικές μας προτάσεις πρέπει να είναι προοδευτικές, να είναι διαυγείς και πλήρως κοστολογημένες και αν και όταν εκλεγούμε να τις εφαρμόσουμε με συνέπεια.
 
Ακρογωνιαίος λίθος στις πολιτικές μας θέσεις πρέπει να είναι η καταπολέμηση της διαφθοράς σε όλες της τις μορφές ξεκινώντας από τους δικούς μας.  Πρώτ’ απ΄ όλα, το «Πόθεν Έσχες» να εφαρμοστεί πλήρως.  Όχι μόνον το ΕΣΧΕΣ αλλά προ παντός το ΠΌΘΕΝ. (Υπουργοί, βουλευτές, δικαστές, ανώτεροι δημόσιοι υπάλληλοι, μεγαλοδημοσιογράφοι, εφοριακοί, τελωνειακοί, συνδικαλιστές  και οι οικογένειές τους. Έλεγχος λογαριασμών, εξωχώριων εταιριών και περιουσιακών στοιχείων. (Να μάθουμε: Πώς απέκτησαν πολυκατοικίες, κότερα και βίλλες με τον μισθό τους;)
 
Για να γίνουμε πιστευτοί, οφείλουμε, πρώτοι εμείς να δεσμευτούμε να
αποπληρώσουν δάνειά μα
ς στις τράπεζες. Αν δεν το κάνουμε, εμμέσως νομιμοποιούμε τα θαλασσοδάνεια των κακών μεγαλοεπιχειρηματιών και των μιντιακών συγκροτημάτων.
 
Τέλος, να ξεκινήσουμε το ωραίο αλλά δύσκολο αυτό ταξίδι μας με ταυτόχρονη απαλλαγή από δικά μας βαρίδια και να απαιτήσουμε να κάμουν το ίδιο και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις. Να απαλλαγούμε από όλα εκείνα τα στελέχη που «μαγάρισαν» οικονομικά, ή μας στιγμάτισαν και μας πλήγωσαν με την κακή πολιτική τους συμπεριφορά. Το νοικοκύρεμα της χώρας, η πορεία προς μια παραγωγική και ανθρώπινη Ελλάδα που θα σταθεί στα πόδια της, θα αναπτυχθεί και θα κατανέμει τον πλούτο και τα βάρη δίκαια πρέπει να ξεκινήσει από εμάς.

Οι ταλαιπωρημένοι πολίτες το απαιτούν και αυτό είναι το ιστορικό μας καθήκον.

Αν δεν το κάνουμε, το «Κίνημα Αλλαγής» θα είναι μια «Τρύπα στο Νερό»