Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

Πολιτικές και όχι Προσωπικές οι Διαφορές


Τις τελευταίες μέρες, βλέπουμε τα φερέφωνα των μιντιακών συγκροτημάτων αλλά και τους ολίγους, πλέον, στενούς συνεργάτες του Ευάγγελου Βενιζέλου να προσπαθούν επίμονα να αναγάγουν τα προβλήματα του ΠΑΣΟΚ σε προσωπικές τάχα διαφορές μεταξύ των δύο ηγετών, αποδίδοντας μάλιστα την ευθύνη στον Γιώργο Παπανδρέου.


Βεβαίως υπάρχουν διαφορές αλλά είναι ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ σε δύο επίπεδα:

 

1.    ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑ. Μιας πολιτικής που εξαθλιώνει και αποσαθρώνει τα λαϊκά στρώματα ενώ ευνοεί τα ισχυρά ιδιοτελή συμφέρονται και αθωώνει τη Νέα Δημοκρατία για την καταλήστευση της χώρας στην πενταετία 2004 – 2009 και τον διπλασιασμό του δημόσιου χρέους.


2.    ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΥΝΕΙΔΗΤΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑΣ, ΤΗΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ , ΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ και  την αντικατάστασή του από το προσωπικό κόμμα του κ. Βενιζέλου, τη «Δημοκρατική(;) Παράταξη» με μηχανεύσεις που ξεκίνησαν με το πογκρόμ της εκδίωξης των «υπόπτων» για συμπάθεια στον Γιώργο Παπανδρέου από τη Χαριλάου Τρικούπη.


Ο Γιώργος Παπανδρέου διακήρυξε ευθαρσώς ότι  «ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΜΒΑΛΕΙ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ». Ας είναι βέβαιοι ότι όλοι εμείς που κοντά στον ιδρυτή του Ανδρέα Παπανδρέου το χτίσαμε, μαζί με τον Γιώργο, θα αποτρέψουμε τη διάλυσή του που επιχειρείται από τους «νεοφώτιστους σοσιαλιστές» και τους λαθρεπιβάτες του κινήματος. Πιστοί στις αρχές της Διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη θα υπερασπίσουμε τις αξίες του.
 
Ως αποστομωτική απάντηση στους ψιθύρους και τους κακόβουλους ισχυρισμούς των επιστρατευμένων κονδυλοφόρων, αναφέρω ότι, τόσον ο ίδιος όσο και οι βουλευτές που συμμερίζονται τις απόψεις του, ΕΔΩΣΑΝ ΨΗΦΟ ΑΝΟΧΗΣ και πιστεύω,  θα συνεχίσουν να κάνουν το ίδιο, για να μην ανατραπεί το κυβερνητικό σχήμα, πράγμα που σημαίνει αστάθεια που δεν αντέχουμε, ή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (από το τηγάνι δηλαδή στη φωτιά).

 

Παράλληλα, διαχωρίζουν, σε κάθε ευκαιρία, τη θέση τους από την ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική που απέχει πόρρω από τις αρχές και τις αξίες του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα και της 3ης του Σεπτέμβρη. Υπάρχουν χιλιάδες ακραιφνείς αγωνιστές του ΠΑΣΟΚ, αποκαρδιωμένοι και αποστασιοποιημένοι που διαρρέουν σε άλλα κόμματα,  ψήφισαν «Ελιά» που δεν τους εξέφραζε ή απλά δεν ψήφισαν. Περιμένουν να επιστρέψει το ΠΑΣΟΚ στις ρίζες του για να επανέλθουν και να δυναμώσει έτσι το δημοκρατικό σοσιαλιστικό κίνημα και με νέους ανθρώπους..

Για όσους παρασύρονται να καταδικάσουν τον Γιώργο Παπανδρέου τον οποίον όλοι σχεδόν εγκατέλειψαν, (όπως εξάλλου έκαμαν κάποτε και στον  ευεργέτη τους Ανδρέα) και τον άφησαν να επωμιστεί ΜΟΝΟΣ την ευθύνη να σώσει τη χώρα από την τυπική χρεοκοπία η οποία είχε ουσιαστικά συντελεστεί και δήθεν το αγνοούσαν, προσφέρω την εξής εκτίμηση και προσωπική μαρτυρία μετά λόγου γνώσεως:

 

Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ένας πραγματικός πατριώτης, βαθιά δημοκρατικός ηγέτης, απολύτως έντιμος και ανιδιοτελής, που δεν διστάζει να αυτοθυσιαστεί όταν το ζητά το συμφέρον της χώρας και του λαού. Η ιστορία θα είναι πολύ ευνοϊκή μαζί του. Πάρα πολλοί Έλληνες αλλά και η διεθνής κοινότητα άρχισαν ήδη να το κατανοούν. Έχει ήδη δηλώσει ότι ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΜΙΑ ΚΑΡΕΚΛΑ.

 

Και για να μην παρεξηγούμαστε, επειδή τα όσα λέω και γράφω μπορεί να θεωρηθούν «λιβάνισμα», έχω δηλώσει πολλάκις και επαναλαμβάνω, ότι όχι μόνο δεν ενδιαφέρομαι για καρέκλα, αλλά και την αρνούμαι. Εξάλλου είμαι και μεγαλούτσικος και τώρα χρειαζόμαστε νέο αίμα. Έφυγα από κυβερνητικές ευθύνες το 1998 καταγγέλλοντας τη διαφθορά και, από τότε, ως οφείλω, παραμένω ένας ενεργός πολίτης.
 

Υ.Γ:  ΑΠΟΜΟΝΩΝΩ ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΝ  ΧΩΡΟ ΓΙΑ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ  ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ:

 

«Οι όποιες διεργασίες συντελούνται σήμερα στο Κίνημα, ελάχιστη σχέση έχουν με την κοινωνία και τις ανάγκες της.

Θεωρώ αυτονόητο ότι, μπροστά σε αυτό το διακύβευμα απαιτούνται θέσεις που να υπηρετούν αρχές και αξίες, θέσεις - και αγωνιστική διάθεση για αυτές - που να ανταποκρίνονται στις δημοκρατικές και σοσιαλιστικές μας ρίζες.

Είναι ζήτημα σεβασμού των αρχών του, και εντέλει, όσων αγωνίστηκαν όλα αυτά τα χρόνια και συνεχίζουν να αγωνίζονται, παλαιότερων και νεότερων, εμάς των ίδιων, αν θέλουμε να πάμε παρακάτω συντεταγμένα και με προοπτική.

 

Στις ανοιχτές διαδικασίες προς και κατά την διάρκεια του Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, να συζητηθούν και να αποφασιστούν τα πάντα: στίγμα, φυσιογνωμία, θέσεις, σύμβολα, δομή, πρόσωπα.

 

Μόνο με κινηματικού χαρακτήρα ενέργειες μπορεί να κινητοποιηθεί ξανά η βάση της Παράταξής μας - που σήμερα αποστασιοποιείται, αδιαφορεί, αισθάνεται πολιτικά άστεγη.

Προσωπικά, ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, θα τιμήσω μέχρι τέλους την αποστολή που μου εμπιστεύθηκαν οι πολίτες. Και δεσμεύομαι να στηρίξω ένα πραγματικό εγερτήριο ΣΟΚ στο Κίνημα. Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν ενδιαφέρομαι για καμία καρέκλα.


Η ιστορία, η προσφορά, η πορεία του ΠΑΣΟΚ στο μέλλον, όπως και η όποια αλλαγή του, δεν μπορεί παρά να είναι υπόθεση και απόφαση δική μας, όλων μας. Από τη βάση, κινηματικά, δημοκρατικά, συμμετοχικά.

Η ευθύνη για την σφυρηλάτηση της ουσιαστικής ενότητάς μας, με απόλυτη προσήλωση και σεβασμό στις αρχές μας, ανήκει σε όλους μας και στον καθένα χωριστά. Έτσι διασφαλίζεται ο ιστορικός ρόλος και η αποστολή του Κινήματός μας, να ανταποκρίνεται στα πραγματικά διακυβεύματα που αφορούν τη χώρα και τον Ελληνικό λαό».

Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014

Προσφορά σε Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις


Έγινε, επί τέλους, κατανοητό ότι η έξοδος από την κρίση και η ανάκαμψη της οικονομίας δεν μπορεί να συμβεί χωρίς υγιείς μικρομεσαίες επιχειρήσεις. (Στη χώρα μας, ως γνωστό, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αντιπροσωπεύουν το 99,5% του συνολικού αριθμού των επιχειρήσεων).

Έχουμε λοιπόν ρυθμίσεις σε κόκκινα δάνεια, ρυθμίσεις έως και 100 δόσεων σε οφειλές στην εφορία και στα ασφαλιστικά ταμεία, υποσχέσεις για παροχή ρευστότητας, κ.λπ.

Συμμετέχουμε στην προσπάθεια, ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΣ δύο βιβλία, χρήσιμα (αν όχι απαραίτητα) βοηθήματα στον μικρομεσαίο επιχειρηματία. Και τα δυο βιβλία ΣΥΝΟΔΕΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ CD

ΕΚΠΤΩΣΗ 20%
                
Το Εγχειρίδιο του Μικρομεσαίου Επιχειρηματία: Αρχική Τιμή: €25,00,
Προσφορά: €20,00
 
 
 
 
 
 
Διαχείριση Ανθρώπινων Πόρων (Ανθρώπινου Δυναμικού): Αρχική τιμή: €20,00,
Προσφορα: € 16,00
 
 

ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΜΑΖΙ: €30,00
Στις τιμές συμπεριλαμβάνεται ο ΦΠΑ.
Σας τα στέλνομε με Αντικαταβολή.
Τα έξοδα αποστολής (€ 4,00) είναι δικά σας.

ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ : Τηλ.: 210 6541997, 6932 917087
e-mail: info@nsa.gr     
www.nsa.gr
 

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

Η θλιβερή εικόνα της Βουλής των Ελλήνων


Μονάχα τρεις βουλευτές ήσαν παρόντες στη συζήτηση κοινοβουλευτικού ελέγχου για το ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ. (Τρεις στους 300 είναι συμμετοχή 1%).

Αυτό δεν συνέβη Δευτέρα ή Παρασκευή, όταν πηγαίνουν στις εκλογικές τους περιφέρειες, αλλά Πέμπτη.

Εξ ίσου τραγικό είναι το γεγονός ότι το θέμα δεν έγινε πρωτοσέλιδο σε καμιά εφημερίδα.. Δεν γνωρίζω αν αναφέρθηκε κάπου στα ψιλά γράμματα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Εμείς οι πολίτες, γιατί ανεχόμαστε «αργόμισθους» εκπροσώπους που εκλέξαμε για να κουλαντρίζουν τις τύχες μας;; ΜΗΠΩΣ ΑΥΤΟΥΣ ΑΞΙΖΟΥΜΕ;;;

Στο ίδιο θέμα: Έπεσαν όλοι  να κατασπαράξουν τον άπειρο βουλευτή Άρτας και Υφυπουργό Παιδείας Γιώργο Στύλιο
. Σαμαράς, Βενιζέλος, 28 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (κρίμα.. οι δικοί μου), τηλεοπτική σχολιαστές και άλλοι, έπεσαν με μανία επάνω του.

 Ο Στύλιος τον οποίο δεν γνωρίζω είναι ένας,
κατά τη γνώμη μου, αγνός και ειλικρινής άνθρωπος αλλά άπειρος περί τα κοινοβουλευτικά. Στερείται της ρητορικής δεινότητας της Κανέλλη, της Κωνσταντοπούλου  και των άλλων φωνασκούντων «αστέρων».

Αφού ωθήθηκε σε μια λεκτική υπερβολή από την έμπειρη  και αξεπέραστη στη χρήση του λόγου,  πάλαι ποτέ φίλη μου, και λαλίστατη Λιάνα Κανέλλη, υπέπεσε σε μια, ομολογουμένως, άστοχη διατύπωση (ο άνθρωπος άλλο ήθελε να πει και αλλιώς βγήκε όταν το είπε) για το οποίο όμως ζήτησε συγγνώμη δημοσίως.

Χλευάστηκε μάλιστα γιατί προσπάθησε να εισαγάγει φρούτο στη σίτιση των παιδιών αντί για τα ανθυγιεινά «εδέσματα» των βιομηχανιών. Ίσως κάποιος πρέπει να τους υπενθυμίσει ότι στην Αγγλία, η Κυβέρνηση υιοθέτησε, ως πολιτική της, την πρόταση του
Jamie Oliver για υγιεινή διατροφή, όταν εμείς πετάμε στις χωματερές τα φρούτα που παράγουμε.

Η περισπούδαστη Λιάνα μας διαφώτισε ακόμα, αποκαλύπτοντας ότι εμείς στα ορεινά της Άρτας, της Κρήτης και της άλλης Ελλάδας δεν ξέρουμε από πείνα  γιατί δεν πεινάσαμε μεγαλώνοντας ενώ, προφανώς, στο Ψυχικό και στην Πολιτεία ξέρουν.

Αν δεν αποκατασταθεί η κοινή λογική και αίσθημα ευθύνης σε κείνους που μας κυβερνούν, σε τί μπορούμε να ελπίζουμε;;;

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

Το νέο μοντέλο ανάπτυξης


Αγροδιατροφική Παραγωγή, Τουρισμός και Τεχνολογία
 

Αυτό υποστηρίζουν οι άνθρωποι της αγοράς. Η έξοδος από την κρίση και η ανάπτυξη θα βασίζεται στην καινοτομία, στην ποιότητα και στην εξωστρέφεια.

Δεν αρκεί όμως να παράγουμε καλά προϊόντα και να προσφέρουμε καλές υπηρεσίες. Πρέπει να μάθουμε να τα προβάλλουμε και να τα πουλάμε.

 

Ένας τρόπος είναι η συμμετοχή σε εμπορικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Πρέπει όμως να επιλέγουμε σωστά τις εκθέσεις στις οποίες συμμετέχουμε, να προετοιμαζόμαστε σωστά, να στήνουμε ένα συναρπαστικό περίπτερο, να το λειτουργούμε επαγγελματικά και να αξιοποιούμε τις επαφές που θα κάνουμε μετά την έκθεση. Αλλιώς σπαταλούμε τα χρήματα και τον χρόνο μας



Γι’ αυτόν τον σκοπό, προσφέρω ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ τον «Ο ΟΔΗΓΟ ΤΟΥ ΕΚΘΕΤΗ». Έναν χρήσιμο οδηγό για αποτελεσματική συμμετοχή σε εμπορικές εκθέσεις για αύξηση πωλήσεων και εξασφάλιση τακτικών, πιστών πελατών. Το έγραψα, βασισμένος στην πολύχρονη εμπειρία μου στην επιχειρηματική πιάτσα. Είναι η εθελοντική συμβολή μου στην κοινή μας προσπάθεια, ως ενεργός πολίτης..

 

Ειδικά, ο αγροτοδιατροφικός τομέας εκτιμάται πως μπορεί να κάνει τη διαφορά, αφού τα ελληνικά τρόφιμα έχουν τις δυνατότητες να ξεχωρίσουν σε διεθνές επίπεδο. Προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειές μας για τη διαμόρφωση ενός αναγνωρίσιμου και ελκυστικού brand name στην εγχώρια αλλά και στις διεθνείς αγορές.

 
Δεν πρέπει να περιμένουμε κάποιον τρίτο να μας βοηθήσει, αλλά να κάνουμε μόνοι μας την αρχή. Πρέπει να σηκώσουμε τα μανίκια, να εκμεταλλευτούμε τις ευκαιρίες και να γίνουμε εξωστρεφείς και παραγωγικοί.

Αν φθάσατε, στην ανάγνωση του μηνύματος, ως εδώ, αυτό σημαίνει ότι μάλλον σας ενδιαφέρει. Αν ασχολείστε με την αγροτική ή κτηνοτροφική παραγωγή, τη συσκευασία και την τυποποίηση, την τεχνολογία ή είστε βιοτέχνης ή τουριστικός επιχειρηματίας, δώστε μου  την ηλεκτρονική σας διεύθυνση (e-mail) και ευχαρίστως θα σας στείλω σε ηλεκτρονική μορφή τον 57σέλιδο Οδηγό. Αν δεν σας ενδιαφέρει προσωπικά, δώστε αυτό το μήνυμα σε κάποιον φίλο ή γνωστό σας που ίσως μπορέσει να ωφεληθεί

Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2014

Η Οχλοκρατία των Φοιτητικών Μειοψηφιών


Οι ευθύνες των Κομμάτων και της Ακαδημαϊκής Κοινότητας


Την περασμένη εβδομάδα, κυριάρχησαν, ως πρώτη είδηση στα μέσα ενημέρωσης, τα θλιβερά επεισόδια στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Τριάντα έως σαράντα φοιτητές εισέβαλαν στην αίθουσα της Συγκλήτου, καθιστώντας αδύνατη τη συνεδρίαση, υβρίζοντας και προπηλακίζοντας τις πρυτανικές αρχές και, σαν να μην τους αρκούσαν αυτά, κλείδωσαν τις πόρτες κρατώντας ομήρους τα μέλη της πρυτανείας.

Θλιβερά φαινόμενα αυτά, που δεν συμβαίνουν σε καμιά χώρα του πολιτισμένου κόσμου. Ούτε καν σε τριτοκοσμικές χώρες συμβαίνουν και αυτό μας πάει ένα σκαλί πιο κάτω απ’ αυτές.

Και λοιπόν, τί μας τάραξε ξαφνικά; Μήπως τέτοια και χειρότερα δεν συμβαίνουν και στα άλλα πανεπιστημιακά μας ιδρύματα χρόνια τώρα; Ξεχάσαμε το χτίσιμο της πόρτας του γραφείου του Πρύτανη, πράγμα που θα μπορούσε να θεωρηθεί ευτράπελο αν δεν ήταν τραγικό; Ξεχάσαμε την κατάληψη αιθουσών του Πολυτεχνείου, τη διακίνηση ναρκωτικών, την καταστροφή εγκαταστάσεων και εξοπλισμών που εμείς πληρώνουμε, οχλοκρατικές συμπεριφορές και άλλες αθλιότητες, «ων ουκ έστι αριθμός»;

Ευθύνεται προφανώς η χλιαρή ή καθόλου αντίδραση των κυβερνήσεων και η αδιαφορία των πολιτικών παρατάξεων (από φόβο μήπως χάσουν κανένα ψηφαλάκι). Είναι κατάντημα να χρειάζεται να βγει ο πρωθυπουργός να συγχαρεί δημόσια τον πρύτανη που, προς τιμήν του, τόλμησε να αντιδράσει γιατί, επί τέλους, μετά από πολλά χρόνια, έγινε μια συνεδρίαση της Συγκλήτου χωρίς την αυθαίρετη παρουσία τρίτων, όπως δηλαδή προβλέπει ο νόμος.

 Κάποιοι στην Αξιωματική Αντιπολίτευση τα υπερασπίζονται (αυτό κι αν είναι αθέμιτη άγρα ψήφων) εν ονόματι, άκουσον..  άκουσον, του «αυτοδιοίκητου» των πανεπιστημίων και του πανεπιστημιακού «ασύλου». Έλεος… Τί παραλογισμός είναι αυτός;

Αυτό λοιπόν μας τάραξε. Το γεγονός ότι συνεχίζονται αλλά και το ότι τα ανεχόμαστε ή και τα ευλογούμε.

Για να μην παρεξηγηθώ, ιερό το πανεπιστημιακό άσυλο και σεβαστό το αυτοδιοίκητο. Ιερό και το δημοκρατικό δικαίωμα των φοιτητών να ακούγεται η φωνή τους και να απολαμβάνουν σεβασμό από τους δασκάλους τους.

Συμπεριφορές πολλών πανεπιστημιακών δασκάλων όπως η άρνηση της αξιολόγησης, η μη προσέλευση στα μαθήματα, η έρευνα που δεν γίνεται στο πλαίσιο των πανεπιστημιακών τους καθηκόντων, αλλά μόνον επί πληρωμή από Ευρωπαϊκά προγράμματα και άλλα γνωστά, δεν κερδίζουν σεβασμό αλλά αντίθετα τους απαξιώνουν.

Ας διερωτηθούμε όλοι, κυβέρνηση, αντιπολίτευση, διδάσκοντες και διδασκόμενοι αλλά και η μειοψηφία των ταραχοποιών, τί θα πουν στους 80.000 φοιτητές του Ε.Κ.Π.Α. και τις εκατοντάδες χιλιάδων σε όλη τη χώρα που αγωνίζονται να αποφοιτήσουν και να αποκατασταθούν επαγγελματικά, ιδιαίτερα σ’ εκείνους που δεν έχουν εύπορους γονείς για να τους στείλουν σε ξένα πανεπιστήμια;

Καλές οι διαπιστώσεις στις οποίες εξάλλου συμφωνεί η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Τι κάνουμε όμως τώρα; Τι θετικό και εεφικτό προτείνουμε εν όψει μάλιστα της πρωτοφανούς, εν καιρώ ειρήνης, κρίσης που μας μαστίζει;

Η έξοδος από τη δεινή κρίση, η πορεία προς την ανάπτυξη, την απασχόληση, την ευημερία και την ανάπτυξη της εθνικής μας αξιοπρέπειας, πρέπει κατά τη γνώμη μου να στηριχθεί σε τρεις βασικούς πυλώνες:

1) Την εξασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας (εθνική ασφάλεια άμυνα εξωτερική πολιτική), 2) Ισχυρή ανταγωνιστική οικονομία και 3) Σύγχρονο σύστημα παιδείας και εκπαίδευσης που θα συνδέεται με την αγορά εργασίας.

Και τα τρία αυτά αποτελούν υψίστης σημασίας εθνικά θέματα και, άνευ αυτών «ουδέν εστί γενέσθαι». Η επίτευξη των τριών αυτών στόχων έχει, ως προαπαιτούμενο, την ύπαρξη συνεννόησης, συναίνεσης και συνδέσμευσης όλων των δυνάμεων του έθνους (κυβέρνησης, αντιπολίτευσης και πολιτών) σε ξεκάθαρες κοινές θέσεις που θα εκφράζονται με ενιαία φωνή και αποφασιστικότητα. Για όλα τα άλλα, ας διαφωνούμε πολιτικά.

Είναι καταφανές πως, αν συνεχίσουμε να πορευόμαστε όπως πορευόμαστε τώρα και πολλά χρόνια, κανείς δεν θα μας πάρει στα σοβαρά. Στην πραγματικότητα αυτό βολεύει τους τοκογλύφους πιστωτές μας, εκείνους που επιβουλεύονται την εθνική μας κυριαρχία και την εδαφική  μας ακεραιότητα και επιδιώκουν να βάλουν στο χέρι τον εθνικό μας πλούτο. Βολεύει ακόμα και τους «φίλους» και εταίρους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ οι οποίοι τώρα δεν παίρνουν καθαρή θέση έναντι των τουρκικών προκλήσεων.

Για τα δυο πρώτα θέματα, έχω ήδη εκφράσει τις απόψεις μου σε προηγούμενα άρθρα. Ας δούμε τώρα το τρίτο εθνικό θέμα: την ελληνική παιδεία, υπό το πρίσμα των πρόσφατων εξελίξεων με έναυσμα τα επεισόδια στο ΕΚΠΑ.


Κοντολογίς, η κατάσταση στην παιδεία, εκπαίδευση και κατάρτιση μπορεί να χαρακτηριστεί ζοφερή. Υποχρηματοδότηση, ανεπαρκείς υποδομές και στελέχωση στα πανεπιστήμια και στη μέση και υποχρεωτική εκπαίδευση, παραπαιδεία και σωρεία άλλων παθογενειών.

Ας δούμε λοιπόν τι μπορούμε να κάνουμε: Πρώτο και πλέον σημαντικό βήμα, με δεδομένη έστω την οικονομική μας αδυναμία, να κάνουμε αυτό που οφείλαμε να πράξουμε και δεν πράξαμε. Να προχωρήσουμε στην εκ βάθρων αναδιάρθρωση της παιδείας.

Να τη  χρηματοδοτήσουμε, στο μέτρο του εφικτού και να την απαλλάξουμε από τον σφιχτό εναγκαλισμό των χειραγωγούμενων κομματικών νεολαιών και των συντεχνιακών ομάδων που δουλεύουν «δι’ ίδιον όφελος».

Είναι καιρός να πάψουμε να αυτοσχεδιάζουμε ως μαθητευόμενοι μάγοι, με βάση το κομματικό και προσωπικό όφελος. Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε εκ νέου τον τροχό. Ας δούμε τι κάνουν άλλες δημοκρατικές και ευνομούμενες χώρες στις οποίες τα πανεπιστήμια είναι κρατικά και η προσβασιμότητα παρέχεται ισότιμα σε όλους. Αναφέρω το παράδειγμα του Καναδά το οποίο γνωρίζω καλύτερα. Τα βασικά χαρακτηριστικά του εκπαιδευτικού τους συστήματος είναι:


·         Πλήρης σύνδεση του περιεχομένου της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας. Εκεί δεν υπάρχουν άνεργοι απόφοιτοι, ενώ εμείς παράγουμε χιλιάδες πτυχιούχους πολιτικών επιστημών κατ’ έτος που, αφού δεν μπορεί και δεν πρέπει να τους απορροφήσει πια, διογκούμενο το δημόσιο, (με ανάλογη υπερπαραγωγή γιατρών, εκπαιδευτικών και δικηγόρων), με αποτέλεσμα να οδηγούνται στην έρημο της ανεργίας. Το φαινόμενο αυτό εξηγεί, εν μέρει τουλάχιστον, την αποδημία 180.000 λαμπρών νέων κατά την περίοδο της κρίσης, με πτυχία που εμείς πληρώσαμε.


·         Συνεχής αξιολόγηση της απόδοσης των φοιτητών με βάση “syllabus” (γραπτής αμοιβαίας προδέσμευσης μεταξύ καθηγητή και φοιτητή) με ξεκάθαρους κανόνες και διαδικασίες. Εκεί δεν υπάρχουν «αιώνιοι» φοιτητές.


·         Αξιολόγηση όλων των διδασκόντων (όχι βέβαια αυθαίρετα από το γραφείο του εκάστοτε υπουργού οι άλλων «παραγόντων που ευνοούν τους «ημετέρους» ) αλλά με αντικειμενικά κριτήρια και διαφανείς διαδικασίες τόσον από τους προϊσταμένους τους όσον και από τους ίδιους τους φοιτητές. Σημειώνω ότι, ως πρόεδρος κολεγίου, όταν δίδασκα, αξιολογούμουν από τους υφισταμένους μου (επιστημονικό διευθυντή και κοσμήτορα), καθώς και από τους φοιτητές μου. Αυτό με βοηθούσε να βελτιωθώ.
 Στον Καναδά και στις άλλες χώρες της Δύσης, οι καθηγητές υποχρεούνται να κάνουν έρευνα και δημοσιεύσεις σε επιστημονικές εκδόσεις. Οι ερευνητικές εργασίες των φοιτητών πιστώνονται στους ίδιους και όχι στους επιβλέποντες καθηγητές,


·         Η είσοδος και η παρουσία στους χώρους των πανεπιστημίων να ελέγχεται από ειδική υπηρεσία φύλαξης, στελεχωμένη με καλά εκπαιδευμένους και ευαίσθητους ανθρώπους με κάποια καλλιέργεια. Όχι οποιουσδήποτε μισθωμένους «σεκιουριτάδες». Βεβαίως, ούτε συζήτηση για ΜΑΤ τα οποία, όπως και νά ‘ναι, προκαλούν.
Πρέπει να γίνει συνείδηση σε όλους μας πως η ανεξέλεγκτη είσοδος εξωπανεπιστημιακών, κουκουλοφόρων και άλλων ταραχοποιών, το «μπάτε σκύλοι, αλέστε» δεν προάγει την παιδεία. Την καταστρέφει.
Μακρηγόρησα ήδη και  ζητώ συγγνώμη. Ας αποφασίσουμε όλοι, επί τέλους, να συμβάλουμε με όποιον τρόπο μπορούμε για να μπει η παιδεία μας σε υγιείς βάσεις. ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ.