Μέτρον άριστον, συν-Έλληνες, … ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ!!!

Από έναν κοντινό και αγαπημένο μου άνθρωπο έλαβα αυτή την γελοιογραφία που είχε σκοπό να με διασκεδάσει. Δεν σας κρύβω όμως ότι με στενοχώρησε πολύ. Μπορεί να ερμηνευτεί ως ισοπέδωση και απαξίωση όλων των πολιτικών και αυτό δεν είναι ούτε σωστό ούτε δίκαιο. Δυστυχώς φαίνεται να έχουμε χάσει την αίσθηση του μέτρου.

Το χιούμορ, συχνά αποκαλύπτει αλήθειες με τον πιο εύγλωττο τρόπο. Βεβαίως, η λεζάντα δεν υπαινίσσεται γενίκευση και , εξάλλου, όλες οι γενικεύσεις είναι λανθασμένες, συμπεριλαμβανομένης και της παρούσης
Σίγουρα όλοι οι αντιπρόσωποί μας στο Κοινοβούλιο δεν αξίζουν αυτά τα αρνητικά χαρακτηριστικά.
Παρά ταύτα μπήκα σε βαθιά περίσκεψη και… μελαγχολία!!!

Αν έχουμε πολλούς ή, έστω, λίγους τέτοιους βουλευτές, τί δηλοί αυτό για την κοινωνία μας;;;  Αυτοί οι άνθρωποι έχουν εκλεγεί δημοκρατικά για να μας εκπροσωπούν, να νομοθετούν και να αποφασίζουν για μας. Ποιος τους εκλέγει και ποιος τους ανέχεται; Εμείς βέβαια. Όταν ενεργούν με ιδιοτέλεια και ανευθυνότητα, τι κάνουμε για να τους αμφισβητήσουμε, να τους ελέγξουμε. Πώς γίνεται να τους ψηφίζουμε για απανωτές τετραετίες αφού μας απογοήτευσαν; Μήπως αυτούς αξίζουμε; Μήπως είναι η εικόνα μας, η αντανάκλασή μας;

Δεν αρκεί να λέμε ότι «από την κεφαλή βρωμάει το ψάρι» και αυτό μας απαλλάσσει από κάθε ευθύνη. Βεβαίως αυτοί κυρίως φταίνε, αλλά εμείς; Δεν αρκεί αγαπητοί φίλοι να προσερχόμαστε στις κάλπες και να ψηφίζουμε κάθε τέσσερα (ή συνήθως λιγότερα) χρόνια και να θεωρούμε επιτελέσαμε το δημοκρατικό μας καθήκον. Αυτό δεν είναι Δημοκρατία.

Δημοκρατία είναι να ασχολούμαστε από μέρα ως πολίτες (το «ενεργοί» είναι αναπόσπαστο μέρος της έννοιας «πολίτης»), να είμαστε ενήμεροι, να αμφισβητούμε, να ελέγχουμε, να προτείνουμε και να δρούμε. Όταν δεν το κάνουμε αυτό, επιπλέουν δυστυχώς οι μέτριοι και οι μη ηθικοί.

Η πικρή μου προσωπική εμπειρία επί πολλές δεκαετίες (μη με ρωτάτε πόσες) είναι ότι μεταξύ πολιτικών και - όχι πολιτών αλλά - ψηφοφόρων και οπαδών, υπάρχει ένας φαύλος κύκλος «αμοιβαίου εκμαυλισμού και εκφαυλισμού» ή έστω ανοχής και αδράνειας απέναντι στην πάσης φύσης διαφθορά.

Ας σκεφτούμε αν και πόσες φορές υποπέσαμε στο ατόπημα να ανταλλάξουμε την ψήφο μας και την ψήφο της πολυμελούς οικογένειάς μας με τον διορισμό ενός δικού μας παιδιού, ή προσφέραμε μίζα ως «φιλοδώρημα» για να γίνει η δουλειά μας ή για μια επιδότηση στα πρόβατα ή στις ελιές που δεν δικαιούμασταν. Ας σκεφτούμε επίσης πόσους έντιμους και ακέραιους βουλευτές πέταξε έξω το σύστημα απλά γιατί αρνούνταν να υποστηρίξουν ή να αγνοήσουν αυτές τις πρακτικές.

Είναι καιρός πιστεύω να αρχίσουμε να ασκούμε τα καθήκοντά μας ως ενεργοί και υπεύθυνοι πολίτες. Να τιμωρούμε αποπέμποντας τους κακούς και ανεπαρκείς και αυτούς που αν και έχουν πτυχία δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους και να αναδεικνύουμε και να στηρίζουμε τους έντιμους, τους αληθινά μορφωμένους, τους πεπειραμένους και τους ικανούς. Και υπάρχουν πολλοί τέτοιοι που πρέπει, όμως, να πειστούν.

 

 Μόνον έτσι θα βγούμε από την κρίση και θα πάμε μπροστά.