Η ΧΩΡΑ ΣΤΗΝ ΚΟΨΗ ΤΟΥ ΞΥΡΑΦΙΟΥ - ΩΡΑ ΓΙΑ ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ (από ΟΛΟΥΣ μας)

Μήπως οι «άλλοι» που φταίνε για όλα … είμαστε εμείς οι ίδιοι;;

Ίσως οι συνεχείς αναρτήσεις μου για τα προβλήματα και τους κινδύνους που μας απειλούν καταλήγουν να είναι ένας μονότονος, πληκτικός και κουραστικός μονόλογος που δεν έχει καμιά θετική επίδραση.

 Ίσως να είναι στην ουσία μία υπαρξιακή μου ανάγκη , μια υποσυνείδητη προσπάθεια αυτό-ψυχοθεραπείας που δεν ενδιαφέρει κανέναν άλλο.

Συνεχίζω όμως με τη βεβαιότητα ότι οι διαπιστώσεις που καταθέτω είναι ορθές και οι προτεινόμενες λύσεις είναι προς θετική κατεύθυνση.

Θλίβομαι βαθύτατα έως και εξοργίζομαι για την κατάντια του πολιτικού μας συστήματος. Μπροστά στους θανάσιμους κινδύνους που απειλούν την πατρίδα και την κοινωνία (κατά μέγα μέρος εξωγενείς), αντί να συνομιλούν σε κλίμα συνεννόησης και συναίνεσης για τα μεγάλα και σοβαρά θέματα, ΟΛΟΙ ασχολούνται με την απαξίωση των πολιτικών τους αντιπάλων, με ύβρεις και βαρείς χαρακτηρισμούς.

Στο ΟΛΟΙ περιλαμβάνονται και οι πλείστοι «δικοί μου». Κυριευμένοι από τον πυρετό των επερχόμενων εκλογών (σύντομα ή λίγο αργότερα) φαίνεται να έχουν κυρίαρχο έως μοναδικό στόχο την κατάκτηση και τη νομή της εξουσίας, ή έστω να κερδίσουν αρκετό ποσοστό για να μπουν στη Βουλή. Για το εθνικό συμφέρον, την οικονομία, ην ανάπτυξη, την απασχόληση των χιλιάδων ανέργων, τον ξενιτεμό των νέων επιστημόνων, την καταστροφή της μεσαίας τάξης και της φτωχοποίησης των εργαζομένων και των συνταξιούχων, μονάχα ρητορικά σχήματα στη Βουλή και στα τηλεπαράθυρα.

Για να αναστραφεί η κατηφορική πορεία της χώρας και της κοινωνίας μας ένας δρόμος μόνον υπάρχει. Να αλλάξουμε εμείς και να αναγκάσουμε εκείνους που μας κυβερνούν να αλλάξουν και εκείνοι για το κοινό καλό ή να τους στείλουμε στα σπίτια τους. Είναι ανάγκη να γίνουμε καλοί, ενήμεροι, ενεργοί πολίτες. Να επιλέγουμε τους άριστους μεταξύ μας για τη διαχείριση των κοινών με κριτήριο τα χρηστά πολιτικά ήθη και, προ πάντων, με βάση τη συμπεριφορά τους και τις πράξεις τους καθόλον τον πολιτικό τους βίο.

Να απορρίπτουμε τους εθνικιστές και τους λαϊκιστές και να εκλέγουμε εκείνους που αποδεδειγμένα υπηρετούν το λαϊκό και εθνικό συμφέρον, λέγοντας την αλήθεια με όποιο κόστος αυτή συνεπάγεται.

Κυρίαρχο κριτήριο για την επιλογή των ανθρώπων που θα στείλουμε στη Βουλή, στον Δήμο ή στην Περιφέρεια: Να είναι  καλοί ανιδιοτελείς πολίτες που εμπνέονται από πηγαίο πατριωτισμό και απορρίπτουν λαϊκίστικες και εθνικιστικές πρακτικές καθώς και τον πελατειασμό.  Να  είναι καλοί και χρηστοί άνθρωποι. Και βεβαίως να είναι ικανοί.

 Να τους/τις αξιολογούμε καθημερινά: Ποιά η στάση τους στα διάφορα νομοσχέδια; Αγορεύουν και ψηφίζουν για το κοινό καλό ή, ως άβουλα όργανα, ακολουθούν τη γραμμή της κομματικής νομενκλατούρας με στόχο να διατηρήσουν ή και να βελτιώσουν τη θέση τους; Υπήρξαν συνεπείς σε υποσχέσεις που έδωσαν στο παρελθόν ή έχουν κάνει τέχνη την κωλοτούμπα στο βωμό του κυνηγιού της κατάκτησης και νομής της εξουσίας με όλα τα συνεπαγόμενα προνόμια;

Να κρίνουμε, να αμφισβητούμε και να ελέγχουμε την κοινοβουλευτική  συμπεριφορά των ανθρώπων που εκλέγουμε ή και ανεχόμαστε. Να κάνουμε προτάσεις και να επιμένουμε σε λογοδοσία από κείνους στους οποίους τις απευθύνουμε. Δημοκρατία δεν είναι να ψηφίζουμε κάθε τέσσερα, πέντε ή λιγότερα χρόνια. Είναι η από μέρα σε μέρα ενεργή συμμετοχή μας στα κοινά.

Μα θα μου πείτε: Τι να κάνω εγώ αφού κανείς δεν μ’ ακούει; Όσο επιδιδόμαστε στη φραπεδιά, στον ωχαδερφισμό, στην αμπελοφιλοσοφία του καφενείου και το κουτσομπολιό του facebook (πρακτικές που απλά μας εκτονώνουν χωρίς αποτέλεσμα) και καταπίνουμε αμάσητα τα fake news, τίποτε δεν πρόκειται να πετύχουμε και, δυστυχώς, αυτό μας διδάσκει η πικρή πείρα.

ΚΑΙ ΟΜΩΣ:  Έχουμε τεράστια δύναμη, αρκεί να το πιστέψουμε και να την αξιοποιήσουμε δρώντας ΟΜΑΔΙΚΑ. Υπάρχει το επιτυχημένο παράδειγμα των Γάλλων (Γαλλική Επανάσταση, Άνοιξη του ’68 και τώρα τα κίτρινα γιλέκα). Στην αρχή, όχι με τεράστιες μαζικές δράσεις. Ο καθένας και η κάθε μια από μας ας φωνάξει 2, 3, ή 4 φίλους που νιώθουν το ίδιο, για καφέ, συζήτηση, προβληματισμό  και προτάσεις για δράση. Από πείρα σας βεβαιώνω ότι θα προκύψουν καλά πράγματα. Οι δημοκρατικά οργανωμένοι πυρήνες των ολίγων μπορούν να μεγαλώσουν και να παρεμβαίνουν ομαδικά, ενοχλώντας την εξουσία. Αν μάλιστα υπάρξει και σύνδεση και συνέργεια μεταξύ των πυρήνων και κάποια μορφή συντονισμού, μπορούν να προκύψουν εντυπωσιακά αποτελέσματα.

Ας το χωνέψουμε επί τέλους:
Απαιτείται πατριωτική συνεννόηση και συνδέσμευση σε κοινό εθνικό πρόγραμμα  και ενιαία φωνή των πολιτικών δυνάμεων και των πολιτών που θα εμπεδώσει την αξιοπιστία της χώρας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και θα δημιουργήσει ευνοϊκό κλίμα για επενδύσεις και ανάπτυξη.
Η συνέχιση των έριδων και των μικροκομματικών πρακτικών με μοναδικό στόχο την κατάκτηση και νομή της εξουσίας, οδηγούν, με μαθηματική ακρίβεια, στην καταστροφή της χώρας.


«Υπεράνω των συμφερόντων των κομμάτων και των πολιτών ίσταται πάντοτε το συμφέρον της πατρίδος»
Ελευθέριος Βενιζέλος