Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ. Ο γίγαντας που αργοπεθαίνει «κοιμώμενος»

Οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που βιώνουν την κρίση στο πετσί τους δεν χρειάζονται στατιστικά στοιχεία για να πειστούν για την απελπιστική θέση στην οποία έχουν περιέλθει.  Ιδού όμως τα πιο πρόσφατα για τους δύσπιστους και εθελοτυφλούντες:

·         250,000 επιχειρηματίες έβαλαν λουκέτο στην εξαετία (μια στις τρεις δηλαδή)

·          550,000 χαμένες θέσεις εργασίας (απ’ αυτές, 121,000 το τελευταίο εξάμηνο)

·         Η αγορά βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση σαν συνέπεια της μείωσης του εισοδήματος των νοικοκυριών κατά 25 – 30% με κύρια θύματα την εστίαση και το λιανεμπόριο (ένδυση, υπόδηση, είδη δώρων).

Στον τομέα των τροφίμων που ήταν, ως τώρα, ο πιο ανθεκτικός, οι συνολικές πωλήσεις του κλάδου κατέγραψαν μείωση 4,5% τις πρώτες 18 εβδομάδες

http://www.pronews.gr/portal/20160703/genika/opinion-makers/87870/i-elliniki-mikromesaia-epiheirisi-o-gigantas-poy-argopethainei

Εξ αιτίας της υφεσιακής συνταγής στυγνής λιτότητας, υπερφορολόγησης και  χρηματοπιστωτικής ασφυξίας που επιβάλλουν οι πιστωτές και εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις, ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται. Στον ορίζονται δεν υπάρχει καμιά αναπτυξιακή διάσταση και συνεπώς καμιά ελπίδα ανάκαμψης.

Μπροστά στον επαπειλούμενο θάνατο της ΜΜΕ τι μπορεί να κάνει η πολιτική ηγεσία αλλά και ο ίδιος ο μικρομεσαίος;

Η Κυβέρνηση: Να κατανοήσει ότι η μικρομεσαία επιχείρηση δεν είναι απλά η «ραχοκοκαλιά» της οικονομίας. Είναι η οικονομία.
Να παρατήσει τα επικοινωνιακά τεχνάσματα και να ασχοληθεί με τα πραγματικά προβλήματα και, πρωτίστως, να αρχίσει επί τέλους  να λέει την αλήθεια.
Να διορίζει Υπουργούς εκείνους που έχουν εμπειρία τον τομέα ευθύνης τους και είναι ικανοί και έντιμοι. Το Υπουργείο ως λάφυρο και μέσον επίτευξης ισορροπιών είναι μια αδιέξοδη και καταστροφική πολιτική.
Να επιδιώξει μια ειλικρινή εθνική συνεννόηση.
Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση να αναστείλουν το κυνήγι της εξουσίας, τα μικροκομματικά παιχνίδια και τις αλληλοκατηγορίες. Ενωμένοι να πορευτούν στον δρόμο της εθνικής σωτηρίας στη μεγαλύτερη κρίση της ιστορίας μας μετά την Τουρκοκρατία.

Ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας, λίγα πράγματα μπορεί από μόνος του.

      ·         Μπορεί βεβαίως να οργανωθεί καλύτερα, να κάνει πιο νοικοκυρεμένη διαχείριση, να εκπαιδευτεί και να εκπαιδεύσει το προσωπικό του καλύτερα.

·         Προ παντός όμως να πάψει να δέχεται παθητικά ό,τι του «σερβίρουν» οι πολιτικοί και τα οργανωμένα συμφέροντα που τους κατευθύνουν. Να αντιδράσει οργανωμένα, δυναμικά και έξυπνα, ομαδικά με τους συναδέλφους του απέναντι στις πολιτικές ηγεσίες της Ελλάδας και της Ευρώπης. Όχι πια μόνος, αδύναμος και ευάλωτος, καλαμιά στον κάμπο. Οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες είναι μια τεράστια δύναμη, η μεγαλύτερη πολιτική δύναμη στη χώρα. Δυστυχώς όμως κατακερματισμένη και εσωστρεφής.

·         Μπροστά στον μεγάλο κίνδυνο που σοβεί, όλοι εμείς, μικρομεσαίοι επιχειρηματίες  – ελεύθεροι επαγγελματίες, βιοτέχνες και έμποροι - οφείλουμε να συσπειρωθούμε γύρω από την άξια ηγεσία μας, τη ΓΣΕΒΕΕ  και να της δώσουμε δυνατή φωνή, στηρίζοντας ενεργά όλες τις πρωτοβουλίες της για το δικό μας καλό. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.

Γεννάται το ερώτημα: Αν τα κάνουμε αυτά, θα πετύχουμε;; Η απάντηση είναι μία: Αν δεν τα κάνουμε, σίγουρα θα αποτύχουμε.
 

nskoulas@nsa.gr      www.nsa.gr

 

Λουκέτο σε 250.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις και απώλεια 800.00 θέσεων εργασίας. Και τώρα τι κάνουμε;

Η μικρομεσαία επιχείρηση είναι προφανώς το μεγάλο θύμα της πρωτόγνωρης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που σηματοδοτείται από

•       Μεγάλο δημόσιο έλλειμμα και χρέος

•       Μείωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας

•       Έλλειψη ταμειακής ρευστότητας σε τράπεζες και επιχειρήσεις

•       Αβάσταχτο φορολογικό καθεστώς

•      Γραφειοκρατία και διαφθορά

•       Τη μεγαλύτερη ανεργία στην Ευρωζώνη

•       Οδυνηρή περικοπή μισθών και συντάξεων και

•       Συνεπαγόμενη ισοπέδωση της αγοραστικής ικανότητας των  νοικοκυριών

Την κατάσταση αυτή επιδεινώνει ο συνεχιζόμενος φαύλος κύκλος των σκληρών υφεσιακών μέτρων, η αναπόφευκτη κατολίσθηση των δημόσιων εσόδων και η πλήρης ανυπαρξία προγράμματος ανάπτυξης και αύξησης της απασχόλησης.

Αποτέλεσμα: Λουκέτο σε 250.000 επιχειρήσεις και απώλεια 800.000 θέσεων εργασίας, την τελευταία 8ετία και …. το δράμα συνεχίζεται.

 

Παρά τις πολύ αρνητικές συνθήκες στο επιχειρηματικό περιβάλλον που δεν προβλέπεται να βελτιωθούν σύντομα, πολλοί μικρομεσαίοι επιχειρηματίες κατάφεραν, όχι μόνον να επιβιώσουν, αλλά και να κάνουν τις επιχειρήσεις τους επιτυχείς και κερδοφόρες.

Πώς; Επινοώντας και αξιοποιώντας καινοτόμες μεθόδους και καλές πρακτικές νοικοκυρεμένης διαχείρισης. Πολλές απ’ αυτές τις μεθόδους και καλές πρακτικές παρουσιάζονται στο βιβλίο του Νίκου Σκουλά, «Το Εγχειρίδιο του μικρού και μεσαίου Επιχειρηματία», και εξηγούνται κατά τρόπο απλό και κατανοητό.

 www.nsa.gr
nskoulas@nsa.gr

 

Σκληρές αλήθειες και... μια πρόταση

Είναι πια κοινός τόπος η διαπίστωση που κανένας σοβαρά σκεπτόμενος και υπεύθυνος Έλληνας δεν αμφισβητεί: Η χώρα μας έχει χρεοκοπήσει  οικονομικά, πολιτικά και -  ακόμα χειρότερο – φοβάμαι και ηθικά.

Το δημόσιο χρέος δεν είναι βιώσιμο, η διεθνής κοινότητα δεν μας  εμπιστεύεται, αδυνατούμε να προσελκύσουμε επενδύσεις (και άρα ούτε λόγος για ανάπτυξη και μείωση της ανεργίας), η μεσαία τάξη εξαφανίζεται με ραγδαίους ρυθμούς και τα λαϊκά στρώματα σφαδάζουν υπό καθεστώς στυγνής λιτότητας χωρίς ελπίδα ανακούφισης.

 

Για να συμπληρώσω τις διαπιστώσεις, ας πούμε και «τίς πταίει;». Φταίει το πολιτικό μας σύστημα πολιτικοί και πολίτες – διαχρονικά, αλλά περισσότερο, οι πριν το ξέσπασμα της κρίσης οι κυβερνήσεις Σημίτη και Καραμανλή που ανέχτηκαν το όργιο σπατάλης και διαφθοράς και που περιέργως παραμένουν στο απυρόβλητο.

 

Μα θα που πείτε καλές, απαραίτητες οι διαπιστώσεις αλλά τώρα τί; Πώς θα δημιουργήσουμε συνθήκες εξόδου από την κρίση, επιβίωσης και ανάπτυξης; Ακόμα και αν ΕΕ και το ΔΝΤ, για δικούς τους λόγους, μας αναδιαρθρώσουν το χρέος (περίοδος χάριτος, επιμήκυνση, χαμηλό επιτόκιο) είναι βέβαιο ότι αν δεν αλλάξουμε ριζικά, σε δέκα χρόνια θα χρεοκοπήσουμε ξανά.

 

Άρα τι;; Στην κρισιμότατη αυτή συγκυρία για την ίδια την ύπαρξή μας ως κράτος, ως έθνος και ως λαός, μόνο μια γενναία πατριωτική υπέρβαση μπορεί να μας σώσει.

Αυτό σημαίνει: να αφήσουμε στην άκρη τα μικροκομματικά και προσωπικά μας συμφέροντα, να εγκαταλείψουμε τις πρακτικές που μας οδήγησαν εδώ, να προσέλθουμε σε μια εθνική συνεννόηση και, χωρίς να απαρνηθούμε τις επί μέρους ιδεολογίες μας, να συμφωνήσουμε, σε ό,τι είναι καλό για τη σωτηρία της πατρίδας και να πορευτούμε ενωμένοι.

Με ξεκάθαρη δημόσια δέσμευση σε κοινό όραμα, αποστολή και στόχους.
Όχι με συγκόλληση πολιτικών παραγόντων - εν πολλοίς φθαρμένων – όχι με παζάρια για μοίρασμα θώκων, αλλά με ένα νέο εθνικό προοδευτικό, μεταρρυθμιστικό σχέδιο που θα εμπνεύσει τον ταλαιπωρημένο λαό και θα κερδίσει τη χαμένη εμπιστοσύνη του.

‘Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.!!!